zusammensetzen czasownik setzt zusammen, setzte zusammen, hat zusammengesetzt składać, montować, formować, zestawiać; sich zusammensetzen zasiadać razem, przen. naradzać się, składać się aus etwas z czegoś |
bestehen czasownik besteht, bestand, hat bestanden istnieć, egzystować, trwać, utrzymywać się, domagać się, składać się, zdawać; die Mannschaft der polnischen Skispringer besteht aus vier Personen drużyna polskich skoczków narciarskich składa się z czterech osób; auf etwas bestehen nalegać na coś |
klappen czasownik klappt, klappte, hat geklappt otwierać, stukać, trzaskać, pot. udawać się, powodzić się, wychodzić, wypalać; (ist geklappt) o przedmiotach: składać się, odskakiwać, wracać do pierwotnego ustawienia/położenia |
beschaffen czasownik beschafft, beschaffte, hat beschafft zdobywać, załatwiać, wystarać się, postarać się; przymiotnik beschaffen sein składać się z czegoś, być zbudowanym z czegoś, być tego rodzaju; schlecht beschaffen w złym stanie; damit ist es so beschaffen rzecz ma się następująco |
schicken czasownik schickt, schickte, hat geschickt posyłać, wysyłać, przysyłać; nach jemandem schicken posyłać po kogoś; zu jemandem schicken posyłać do kogoś; Geld schicken przekazywać pieniądze; sich schicken wypadać, godzić się, uchodzić, składać się; es schickt sich nicht to nie wypada; es schickte sich so tak się złożyło |
ablagern czasownik lagert ab, lagerte ab, hat abgelagert składać, nanosić; sich ablagern osadzać się, osiadać, odkładać się |
zusammenklappen czasownik klappt zusammen, klappte zusammen, hat zusammengeklappt składać; (ist zusammengeklappt) pot. oklapnąć, załamywać się |
brechen czasownik bricht, brach, hat/ist gebrochen łamać, wyłamywać, przełamywać, składać (list, kartkę) / łamać się, pękać, przebijać się, przedzierać się, załamywać się, włamywać się, mutować (głos); sich (DAT) einen Arm/ein Bein brechen złamać sobie rękę/nogę; das Gesetz brechen łamać prawo; mit brechender Stimme łamiącym się głosem |
leisten czasownik leistet, leistete, hat geleistet wykonywać pracę, wywiązywać się, dokonywać, świadczyć, wyświadczać, tech. mieć określoną moc; sich (DAT) etwas leisten können móc sobie na coś pozwolić; eine Unterschrift leisten składać podpis; Widerstand leisten stawiać opór; Hilfe leisten udzielać pomocy |
aufhäufen czasownik häuft auf, häufte auf, hat aufgehäuft sypać na kupę, składać na stertę; sich aufhäufen nagromadzać się; seine Schulden hatten sich so aufgehäuft, dass er Konkurs anmelden musste przen. jego długi tak się nagromadziły, że musiał ogłosić upadłość |
Berufung die (PL die Berufungen) powołanie, powołanie się, nominacja, prawn. odwołanie, apelacja, rewizja; er ist Lehrer aus Berufung on jest nauczycielem z powołania; unter Berufung auf jemanden/etwas powołując się na kogoś/coś; gegen ein Urteil Berufung einlegen składać odwołanie od wyroku, odwoływać się od wyroku |
ablegen czasownik legt ab, legte ab, hat abgelegt zdawać (egzamin), odkładać, zdejmować, zwracać; Eid ablegen składać przysięgę; die Beichte ablegen spowiadać się |
Antrag der (PL die Anträge) wniosek; einen Antrag auf etwas (AKK) stellen stawiać wniosek, składać wniosek, wnioskować; einen Antrag bearbeiten rozpatrywać wniosek; jemandem einen Antrag machen oświadczać się komuś |
quittieren czasownik quittiert, quittierte, hat quittiert także pot. kwitować; den Dienst quittieren dawn. składać urząd, podawać się do dymisji; den Empfang einer Sendung quittieren kwitować odbiór przesyłki; eine Kritik mit einem Achselzucken quittieren skwitować krytykę wzruszeniem ramion |
verbeugen czasownik verbeugt, verbeugte, hat verbeugt; sich verbeugen kłaniać się, składać ukłon |
vorsprechen czasownik spricht vor, sprach vor, hat vorgesprochen recytować, uczyć wymowy, składać wizytę, zgłaszać się |
Grab das (PL die Gräber) grób; jemanden zu Grabe tragen składać kogoś do grobu; jemanden ins Grab bringen wpędzać kogoś do grobu; mit einem Bein im Grab stehen przen. być jedną nogą w grobie, być jedną nogą na tamtym świecie; sich im Grabe umdrehen pot. przewracać się w grobie |
laichen czasownik laicht, laichte, hat gelaicht składać ikrę, ikrzyć się |
referieren czasownik referiert, referierte, hat referiert referować, wygłaszać referat, składać sprawozdanie, odwoływać się auf etwas (AKK) do czegoś |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!